Araştırmacılar , daha önce yayınlanmış bir kara delik görüntüsünü sıkılaştırmak için makine öğrenimini kullandılar. The Astrophysical Journal Letters’da yayınlanan bir raporda, Dünya’dan 53 milyon ışıkyılı uzaklıkta bulunan Messier 87 galaksisinin merkezindeki kara deliğin portresi, merkezini çevreleyen daha ince bir ışık ve madde halkasını gösteriyor.
Orijinal görüntüler, 2017 yılında, gezegen büyüklüğünde bir süper görüntüleme aracı olarak hareket etmek üzere bir araya gelen Dünya çevresindeki bir radyo teleskop ağı olan Event Horizon Telescope (EHT) tarafından çekildi. İlk resim, adeta “bulanık bir çörek” gibi görünüyordu. Ancak araştırmacılar, daha doğru bir görüntüyü yeniden oluşturmak için PRIMO adlı yeni bir yöntem kullandılar.
PRIMO, 30.000’den fazla kara deliğin oluşturulmuş simülasyonları üzerinde eğitim alarak “seyrek kapsama varlığında bile yüksek kaliteli görüntüleri kurtarmayı” öğrenen “sözlük öğrenmeye dayalı yeni bir algoritma” olarak lanse ediliyor. Başka bir deyişle, 2017’de yakalanan ham verilerden daha iyi görünen ve daha doğru bir çekim oluşturmak için evrenin fiziksel yasaları ve özellikle kara delikler hakkında bildiklerimize dayanan makine öğrenimi verilerini kullanıyor.
Kara delikler, yerçekiminin hiçbir şeyin kaçamayacağı kadar güçlü olduğu gizemli, garip ve ürkütücü uzay bölgeleri olarak biliniyor. Ölmekte olan yıldızların yerçekimi altında kendi üzerlerine çökmesiyle oluşuyorlar. Sonuç olarak, çökme yıldızın kütlesini küçücük bir boşluğa sıkıştırıyor. Karadelik ile onu çevreleyen kütle arasındaki sınıra olay ufku deniyor. Bu, onu geçen hiçbir şeyin (ışık ya da madde) geri dönmeyeceğini, geri dönüşü olmayan bir nokta olduğunu hissettiriyor.
Yeni görüntünün Albert Einstein’ın tahminleriyle tutarlı olduğunu söyleniyor. Ancak makine öğrenimi ve teleskop donanımıyla ilgili daha fazla araştırma yapılmasının ek revizyonlara yol açmasını bekliyorlar. Araştırmacılar, 20 yıl sonraki görüntünün bugün gösterilen görüntü olmayacağını, çok daha iyi görüntülerin elde edilebileceğini belirtti.